Prinses Beatrixsluizen

Het Prinses Beatrixsluizencomplex is sinds de opening in 1938 de grootste monumentale binnenvaartsluis van Nederland. Het is de belangrijkste scheepvaartverbinding tussen Rotterdam en Amsterdam, met 50.000 schepen die jaarlijks door het Lekkanaal varen. Sinds enkele jaren dreigde de sluis door de toenemende drukte en grotere schepen een knelpunt te worden. Het consortium Sas van Vreeswijk (BESIX, Jan De Nul en Heijmans) werd door de Rijkswaterstaat aangesteld voor verbeteringswerken, met onder andere de bouw van een derde kolk, renovatie van de twee bestaande kolken, het verplaatsen van de sluisbediening naar de witte sluiswachterswoningen en de verbreding van het Lekkanaal.

Het consortium Sas van Vreeswijk werd verantwoordelijk voor het ontwerp, de realisatie, financiering en het onderhoud van de Beatrixsluis.

Van bij de start van het project lag de focus op maximale beschikbaarheid van de sluizen. Voortbouwend op het basisconcept van een sluis met vier roldeuren, werd er in het ontwerp van de derde kolk een volledige redundantie ingebouwd, zodat er geen ‘single point of failure’ in het systeem aanwezig is. Bij zo’n sluis met vier roldeuren blijven in het geval van storing of onderhoud altijd twee deuren operationeel. Als enkel de buitenste deuren gebruikt worden, is de kolk 291 meter lang (nuttige kolklengte) en ontstaat er een ruimte voor het schutten van twee schepen van ieder 135 meter. Dat wordt ‘schutten XL’ genoemd.

Met de bouw van de derde kolk kunnen meer en grotere schepen het Lekkanaal passeren. Bovendien komt er door de verbreding van het Lekkanaal extra vrije ruimte voor ligplaatsen.

Ook de expertise van BESIX Unitec was onmisbaar in dit project. We zorgden in onderaanneming voor de volledige systeemintegratie voor bediening, besturing en bewaking en zijn voor 27 jaar lang, samen met Martens & Van oord, verantwoordelijk voor het onderhoud. In het kader van preventief onderhoud hebben we in het volledige sluizencomplex een conditiemonitoringsysteem ingebouwd.